Otoriter Ebeveynlik - Sizi ve Çocuğunuzu Nasıl Etkiler?

Içerik:

Bu makalede

• Otoriter Ebeveynlik Tarzı Nedir?
• Otoriter Ebeveynlerin Özellikleri Nelerdir?
• Otoriter Ebeveynliğin Çocuklara Etkisi
• Ebeveynleri Nasıl Etkiler?
• Otoriter Disiplin, Çocuk Yetiştirmenin En İyi Yolu mu?
• Ebeveynlik Tarzınızı Değiştirme İpuçları

Bir çocuk doğduğunda nasıl davranması gerektiğini anlamıyor. Disiplin ve görgü onun için yabancı terimlerdir. Bir çocuğun karakterini şekillendiren doğru ebeveynlik ve yetiştirmedir. Ebeveynlik türü hayati bir rol oynar ve otoriter bir ebeveyn olmak çocuğunuzu çeşitli şekillerde etkileyebilir.

Otoriter Ebeveynlik Tarzı Nedir?

Otokratik ebeveynlik olarak da adlandırılan bu, bir aileyi, çocukların ebeveynlerin isteklerine uyması gereken bir iktidar imparatorluğuna dönüştürür. Otoriter ebeveynler çocuklarından çok şey ister ve beklentilerinin yüksek olmasını sağlar. Ancak bu nadiren destek, rehberlik veya geri bildirim ile tamamlanır ve bunun yerine çocuğun davranışlarıyla ilgili sürekli onaylama veya olumsuz yorumlar ile karşılaşılır.

Otoriter Ebeveynlerin Özellikleri Nelerdir?

İşte otoriter ebeveynlerin sergilediği özelliklerin bazıları.

1. Sıkı Bir Şekilde Kurallara ve Beklentilere Uymak

Bu tür ebeveynler çocuklarının tam olarak istedikleri şekilde büyümelerini ister. Soru sormak bir sapma olarak adlandırılır ve ebeveynin otoritesini değersizleştirir. Bu tür ebeveynler, yalnızca çocuklarını büyütmenin doğru yolunu bildiklerine ve çocuğun bu konuda hiçbir şey söylemediğine inanır. Herhangi bir zevk ve eğlence istenmeyen bir durumdur ve yaşam, ebeveynlerin söylediklerinden farklı bir düzenden farklı olmadığı bir diktatörlük rejimi altında yaşamaya benzer hale gelir.

2. Hatalardan dolayı ceza verilmesi veya kuralların ihlal edilmesi

Taahhüt edilen herhangi bir hata veya kesişen herhangi bir sınır, çocuğun ciddi şekilde cezalandırılmasıyla sonuçlanır. Ebeveynler tarafından alakasız olduğu düşünüldüğü için çocuğun tartışmanın tarafını dile getirmesine izin verilmez. Sonuç önemli olan tek şeydir ve herhangi bir hata yaparsa çocuk cezalandırılır.

3. Çocuğun Sorularına veya İsteklerine Cevap Vermemek

Bir çocuğun yapması gereken tek şey, kendisinden istenen ve ondan beklenenlere, başarısız olmadan uymaktır. Diğer konuşmalar ilgisiz sayılır ve onay ile karşılanamaz. Çocuk tüm beklentilere başarılı bir şekilde uymayı başarabilse bile, geri bildirimler, bir dahaki sefere, mevcut başarının övgüsü veya haberi olmadan daha fazlasını beklemek olacaktır.

4. Çocuğun Temel Sevgisinden Duygusal Olarak Bağlantısız

Otoriter ebeveynler, bir çocuk yetiştiriciyi, bir usta gibi vahşi bir hayvanı evcilleştirmeyi gördüğü gibi büyütürler. Herhangi bir tür duygusal bağ yoktur ve ebeveynlerin odaklandığı tek şey çocuğun emirlerini dinleyip başarılı olmasını sağlamaktır. Herhangi bir duygu ifade etme veya derin bir güven ve özen bağı oluşturma eksikliği pencereden atılır. Duygusal ihtiyaçlar göz ardı edilir ve davranış nadiren gösterilen sevgi vaadi ile kontrol edilir.

5. Herhangi Bir Seçim veya Çocuk Sesi Semblance Yokluğu

Çocuklara, hangi oyuncağı istediklerini seçmek veya ne yemek istediklerini seçmek kadar basit konularda bile, fikirlerini veya tercihlerini kullanmaları için verilen hiçbir yol yoktur. Ebeveynler çocuğu henüz kendisi için kurdukları seviyeyle eşleşmeyen aşağılık bir varlık olarak görürler. Çocuğun, kendisinden ne istenirse veya kendisine ne teklif edilirse onunla birlikte etiketlemesi ve buna paralel olarak düşmesi gerekir.

Otoriter Ebeveynliğin Çocuklara Etkisi

Otoriter ebeveynlik tarzı, çocukları farklı şekillerde etkiler. Onları zihinsel, duygusal ve sosyal olarak etkileyebilir. Otoriter ebeveynliğin çocuklar üzerindeki etkisini ayrıntılı olarak öğrenin:

Varolan Etkileri

• Otoriter ebeveynlik tarzında büyüyen çoğu çocuk düşük özsaygı ve aşağılık sorunları yaşıyor. Görüşleri evde hiçbir zaman değerli bulunmadığı veya kabullenmediği için, aynı şeyin dış dünya için de geçerli olduğunu hissetmeye başlıyorlar.
• Otoriter ebeveynlik tarzının işlemsel niteliği, yalnızca bazı beklentileri yerine getirdiklerinde veya belirli bir şekilde davrandıklarında değerlerinin kabul edildiği yerdir. Çocuklar bunu başaramazsa, yeterince iyi olmadıklarını ve manik bir ihtiyacın mükemmel olmalarını sağlayacaklarını kendileri yansıtmaya başlar.
• Birisi onlara şefkat göstermeye çalışırsa veya bir arkadaş olarak olmaya çalışırsa, bu insanların gizli bir gündemlerinin olduğunu ve benden bir şey beklediklerini sürekli hissedeceklerdir. Bu, ilişkileri kolayca yapmamalarına veya her ilişkiye bir değer etiketi koymalarına neden olur.
• Otoriter ebeveynler, yaşamın başlarında seçim ve görüş olasılığını devre dışı bıraktıklarından, bu tür çocuklar kendi ihtiyaçlarını tanımadıkları veya yapmak istediklerine ya da sevdiklerine ilişkin hislerini anlama konusunda başarısız olurlar. Kendi isteklerini kullanmak ya da bu iç sesi dinlemek, bu tür çocuklar tarafından nadiren bilinen bir olgudur.
• Sorumlulukları kendi elleriyle nasıl üstleneceklerini ve başarılı şekilde önderlik edeceklerini anlamıyorlar. Bu tür çocuklar hiyerarşik otorite temelli kurum ve sistemleri sevmekle sonuçlanır, burada takip eden emirler onları tam anlamıyla tatmin eder ve güvende ve kabul edileceğini düşünüyorlar.
• Otoriter sistemlerin bu şekilde kabul edilmesi, çocukların doğada itaatkâr olmalarına yol açmaktadır. Yeni şeyler denemekten korkarlar veya daha yeni tekniklerle denemeler yaparlar ve bunun yerine sertlik ve kuralların rahat bölgesinde kalmayı tercih ederler.

Zihinsel Etkiler

• Davranışları ya ödüllendirildiğinden ya da cezalandırıldığından çoğu çocuk, dünyanın siyah beyaz doğasına inanmakla büyür. Doğada ve insanda mevcut olan karmaşıklığı ve karmaşayı görmekte başarısız oluyorlar.
• Hayata yönelik dar bir bakış açısı nedeniyle, bu tür çocuklar nadiren kendi yaşamlarını yaşamaya yönelik kendi düşünce süreçlerini veya felsefelerini yaşarlar. Sadece öğrettikleri şeye bağlı kalıyorlar ve geleneksel olarak yeni hayata dair görüş ve düşüncelere yer açmadan yaşamaya başvuruyorlar.
  
  

Duygusal Etkiler

• Herhangi bir güçlü duygunun gösterilmesinin korkunç sonuçlarla karşılaştığı için, bu tür çocuklar inkar içinde var olur ve duygularını, göstermeden içlerine çekerler. Sorunsuz, duygusal olarak ölü yüzeysel bir kişilik gösterme eğilimindedirler.
• Bu tür duygulara sahip olmanın kötü bir şey olduğu öğretilince, kendilerini kötü bir insan olarak görmeye başlarlar ve hayal kırıklıklarını öfkeyle dışarıya salıverebilirler ya da içe doğru çekip depresyona neden olabilirler.
• Bu, daha sonraları her şeyi bir işlem ve gizli bir plan olarak gördüklerinden, duygusal olarak daha yakın ilişkiler kurarken sorun yaratır.
• Bu çocuklar sürekli olarak kendi davranışları hakkında endişe duyuyorlar ve sürekli olarak haklı olma stresiyle yaşıyorlar. Görünmez bir göz her hareketini izliyormuş gibi hissediyorlar ve kendilerini çok eleştiriyorlar.
• Bu aşırı öz eleştiri daha sonra kendi içlerinde utanç ve suçluluk olarak tezahür etmeye başlar. Sonunda cezalandırılırlarsa, doğal olarak kötü oldukları ve hiçbir tasarruf yetkisi olmadığı konusunda hemfikirler.

Sosyal Etkiler

• Otoriter ebeveynliği olan çocuklar iyi arkadaşlıklar ya da uzun süreli yakın ilişkiler geliştiremezler. Her şeyi değere ve diğer insandan ne elde edebileceğine göre görürler.
• Gücü ve özellikle de fiziksel gücü, başarının nihai aracı olarak görmeye başlarlar. Zayıflar üzerindeki gücün gösterilmesi, kendilerini iyi hissetmelerini sağlar.
• Hiyerarşik davranışta büyürler ve bunu kendi aileleri içinde taklit etmeye çalışırlar çünkü sosyal bağlamda nasıl çalışacaklarını bilmenin tek yolu budur.
• Karşıt spektrumda, bu tür çocuklar normu kırmanın bir heyecan olduğunu ve kendilerini herhangi bir otoriteye saygısızlık ederek normları bulan ve yaşamlarını yaşayan antisosyal unsurlarla bağdaştıklarını bulabilirler.
• Sonuç olarak, bu çocuklar uyuşturucu bağımlılığına duyarlı olma ve çocuk suçlarına dahil olma şansları daha yüksektir.

Ebeveynleri Nasıl Etkiler?

Çoğu ebeveyn, kendi ebeveynlerinin onlarla birlikte davrandığı gibi davranır ve davranır. Nesilden nesile geçmeye devam eden bir kısır döngüdür. Bazı durumlarda, bazı çocuklar büyüyebilir, böyle bir ebeveynlik tarzının ne kadar kötü olduğunun farkına varabilir ve bunun yerine kendi çocuklarını doğru şekilde yetiştirebilir.

Yetkili Vs Otoriter Ebeveynlik Stili

Kulağa aynı gelebilir ama birbirlerinden çok farklılar. Otoriter ebeveynler, onu büyütmek için katı kurallardan yararlanır ve çocuğun bireyselliğini bozar.

Yetkili ebeveynler de katıdır, ancak bunu gerçek sevgi ile tamamlarlar. Kural ve beklentileri katı değildir ve çocuğun davranışına uyacak şekilde esnektir. Haklı olduklarını bilseler bile, çocuğun hala tartışmanın kendi tarafını dile getirmesine ve bunun neden doğru olmadığını açıklamasına izin vereceklerdir. Ceza uygulanır, ancak çocuğa, acı çekmesini sağlamak yerine, öğretir.

Otoriter Disiplin, Çocuk Yetiştirmenin En İyi Yolu mu?

Çok sayıda çalışma bu ebeveynlik tarzına katılmamaktadır. Her ne kadar ebeveynler subjektif olarak çocuklarının doğru şekilde büyüdüğünü hissedebilse de, daha geniş bir sosyal bağlamda ve daha uzun bir bireysel çocuk olsa da, çocuk rahatsız edilmekle sonuçlanır ve daha sonra yaşamda sorunlara yol açar.

Ebeveynlik Tarzınızı Değiştirme İpuçları

Otoriter ebeveynlik tarzı çocuklar için iyi değil. Çocuklar üzgün ve korkuyorlar. Bu nedenle, ebeveynler, çocukların kendilerini güvende hissettiği ve herhangi bir sorunu paylaşmaktan korkmadıkları bir ebeveynlik tarzı benimsemelidir. Otoriter ebeveynlik tarzını izlerseniz, ebeveynlik tarzınızı değiştirmek ve çocuklarınızı sevgiyle büyütmek için bazı ipuçları.

1. Hemen ilk günden itibaren sevgi dolu bir ebeveyn olmayın. Çocuğunuz habersiz yakalanır ve sizi daha fazla güvensizleştirir. Değişimi yavaş yavaş getirin.
2. Bir hata yaptığında çocuğunuza karşı sabırlı olun. Kendi öfkenizin arttığını görürseniz, bir ara verin ve daha sonra elinize geri dönün.
3. Çocuğunuzu dinlemeye başlayın. Seninle yavaşça konuşması için onu teşvik et. Buna alışık olmayabilir ve size bir şeyler söyleyebilmeniz ve onlarla size güvenebilmeniz biraz zaman alacaktır.
4. Çocuğunuzun hata yapmasına izin verin. Kendisini suçlu hissettirmek yerine, neden yanlış olduğunu düşündüğünü sor. Tekrar oluşmasını nasıl önleyeceğini öğrenmesine izin vermek için onunla birlikte çalış. Ona sarıl ve ona güvendiğini bil.
5. Ciddi bir ebeveyn olma. Çocuğunuz için samimiyetle birlikte sıkılığın bir dengesini sağlayın. Hem rehberlik eden hem de birlikte eğlenen bir rakam.

Çocukları doğru şekilde ebeveynlik etmek kuşkusuz zor bir iştir ve çocukların zaman zaman disiplinli olmaları gerekir. Ancak bunu doğru şekilde yapmak, sadece onu yapmaktan çok daha önemlidir. Çocuklar, ebeveynlerini olma biçimleriyle büyürler ve doğru ebeveynlikle sizi gururlandırırlar ve onlar da sizin gibi ebeveynleri olmaktan gurur duyarlar.

Ayrıca Okuyun : İzin Verilen Ebeveynlik