3 Yaşındaki Pre-Schooler'ımla Bir Zeka Savaşı
Geç saatlerde oğlum gittikçe inatçı olmaya başladı ve bilerek işleri kendi yolunda yapmaya kararlıydı. Yollarını düzeltmek istedim ve birçoklarının önerdiği gibi, onun için biraz zaman ayırıcı ahlaki hikaye kitapları aldım. Dün ilk günümüzdü ve ben ona açgözlü bir tilki hikayesini okumayı seçtim. Hikaye böyle devam ediyor.
Bir zamanlar, ineklerini ve koyunlarını otlatmak için ormanlara girecek iki çoban vardı. Öğlen yemeği kutularını bir ağacın çukurunda tutup gittiler. Bir gün aç bir tilki onları yemeklerini tutarken gördü ve çobanın gitmesini bekledi. Onlar gittikten hemen sonra, ağacın boşluğuna atladı ve orada tutulan bütün yiyecekleri yedi. Şimdi o kadar dolu ve şişmişti ki bir inç hareket edemiyordu. Boşlukta sıkışıp kaldı ve dışarı çıkamadı. Çobanların geri dönme zamanı gelmişti. Tilkilerin yemek kutularını yediklerini gördüklerinde, çubukları toplayıp onu dövdüler. Tilki ağır yaralandı ve hareket edemedi.
Hikayenin ahlaki: Asla açgözlü olmayın.
Şimdi onu daha fazla açıklığa kavuşturmak için oğlumun sırası gelmişti. Oğlum hemen bağırdı:
Oğul: Çobanlar çok kötü çocuklar.
Ben (Tamamen şok oldum): Ama neden?
Oğul: Çünkü fakir tilkiyi sopalarla dövüyorlar. Gördüğü kadar acı ve acı çekiyor.
Ben (derin düşüncelerde): Hmmm. Peki ya tilki?
Oğul: Tilki iyi bir çocuk! Fakir ruh. Çok kötü yaralandı.
Ben (Tamamen şok oldum): Ama neden?
Oğul: Çünkü yemeklerini iyi bir çocuk gibi bitirdi. Hepsi bu kadar.
Ben: Ama başkalarının yemeklerini yedi. Başkalarının saçmalıklarını yememeliyiz.
Evlat: Ama sen bana bir şeyleri herkesle paylaşmamı söyle. Annesi de ona aynı şeyi söylemiş olmalı?
Ben: FacePalm !! Kelimelerin kaybında ve fikirlerin sonunda.
Ona başkalarının eşyalarını izinleri olmadan almamamız ve yemeklerimizin sadece bir kısmını paylaşmamamız gerektiğini söyledim. Ancak ömür boyu ders aldım. Ebeveynler her zaman doğru olmayabilir. Ebeveynlerimiz, içimizdeki ahlaki değerleri benimsemek için azarlamayı ve dövüşmeyi rica etti. Fakat bugün fark ettim ki bu sadece çocuklarda korku uyandırıyor. Ahlaki değerler vaaz edilmemeli, bir yaşam biçimi olarak benimsenmelidir. Çocuklarınızla açık bir fikirle konuşmak ve tartışmak kesinlikle bize algılarını daha iyi anlamamızı sağlar ve yaşamda da ilerlememize yardımcı olur.
Feragatname: Bu yazı içinde ifade edilen görüşler, görüşler ve pozisyonlar (herhangi bir biçimde içerik dahil) yalnızca yazara aittir. Bu madde içerisinde yapılan açıklamaların doğruluğu, eksiksizliği ve geçerliliği garanti edilmez. Herhangi bir hata, eksiklik veya beyan için sorumluluk kabul etmiyoruz. Bu içeriğin fikri mülkiyet haklarının sorumluluğu yazara aittir ve fikri mülkiyet haklarının ihlali ile ilgili sorumluluğu kendisine aittir.